سوره اَنفال بعد از جنگ بدر نازل شده است و با ذكر الطاف خدا به مسلمانان در جنگ بدر, روحيه شكرگزاري را تقويت مي نمايد.

از مطالب اين سوره: اخبار جنگ بدر, جهاد, هجرت, اَنفال و غنائم جنگي, خمس, احكام اسيران جنگي و
هجرت پيامبر(ص) در ليلة المبيت است.

1) در آيه اول اين سوره خداوند در مورد انفال مي فرمايد بگو انفال مخصوص خدا و پيامبران است. انفال به همۀ اموالي (بهره هاي جنگي )كه مالك خصوصي ندارد ومتعلق به حكومت اسلامي است گفته مي شود.مثل بيشه زارها ,جنگل ها ,دره ها ,سرزمين هاي موات و غيره كه در مسير منافع مسلمين مصرف مي گردد.

2) خداوند در آيات 2 تا 4 سوره انفال در مورد صفات مؤمنان واقعي مي فرمايد:

الف- احساس مسئوليت- هر وقت نام خدا برده مي شود, دلهاي آنان به خاطر احساس مسئوليت درپيشگاهش ترسان مي گردد.

ب- حركت در مسير تكامل- هنگاميكه آيات خدا بر آنها خوانده شود بر ايمان آنها افزوده مي شود.

ج- توكل به خدا- تنها بر پروردگارشان توكل مي كنند.

ه- رابطه با خدا- نماز بپا مي دارند.

و- رايطه با مردم- از آنچه خدا به آنها روزي داده است انفاق مي كنند.

3) خداوند در آيات 9 تا 14 سوره انفال الطاف خود به مسلمين را , در جنگ بدر برمي شمرد:

الف- ياري خداوند توسط فرشتگان بعد از ياري خواستن مسلمانان.

ب‌- خواب سبك در آن شب كه مايه آرامش و امنيت آنها شد.

ج‌- فرستادن آبي از آسمان براي رفع عطش در زمانيكه چاههاي بدر در اختيار دشمن بود.

د‌- انداختن ترس و وحشت در دل دشمن.

4) خداوند در آيات 15 تا 18 سوره انفال در مورد فرار از جبهه مي فرمايد:

الف- هيچكس حق ندارد به دشمن پشت كند, مگر براي انجام تاكتيك جنگي.

ب‌- كسانيكه فرار كنند مورد غضب پروردگار هستند.

ج‌- جايگاه فراريان از جنگ در دوزخ است.

5) خداوند در آيه 24 سوره انفال مي فرمايد: ” اي كساني كه ايمان آورده ايد ,اجابت كنيد خدا و رسول خدا را آنگاه كه خوانده مي شويد به آنچيزي كه زنده مي گرداند شما را “.

6) خداوند در آيه 25 سوره انفال مي فرمايد از فتنه اي بپرهيزيد كه تنها به ستمكاران شما نمي رسد, بلكه همه را فرا خواهد گرفت. بدينوسيله افراد جامعه را موظف مي كند تا نه تنها وظايف خود را انجام دهند, بلكه ديگران را نيز به انجام آن موظف كنند.مانند جمعي كه در ماجراي ماهيگيري روز شنبه در مقابل طغيانگران ساكت بودند و همراه با آنان عذاب شدند.

6) خداوند در آيه 27 سوره انفال با اشاره به يكي از ياران پيامبر به نام” ابو لبابه” مي فرمايد:” اي كسانيكه ايمان آورده ايد به خدا و پيامبر خدا خيانت نكنيد و در امانات خود نيز خيانت روا نداريد".

در مورد ابولبابه گفته شده است كه او متوجه خيانت خود شد و سخت پشيمان شد, بطوريكه خود را بوسيله طنابي به يكي از ستونهاي مسجد پيامبر(ص) بست و گفت به خدا سوگند نه غذا مي خورم و نه آب می نوشم تا مرگ من فرا رسد. مگر اينكه خداوند توبه مرا بپذيرد و پس از هفت شبانه روز خداوند توبه او را پذيرفت و پيامبر آمد و او را از ستون باز نمود و پس از آن ماجرا آن ستون , به ستون توبه معروف شد.

7) موضوع آيه 30 سوره انفال نيز هجرت پيامبر در ليلة المبيت است كه خداوند در اين آيه خطاب به پيامبر خود مي فرمايد به خاطر بياور هنگامي كه كافران نقشه كشيدند تو را به زندان بيفكنند , يا به قتل برسانند و يا از مكه خارج كنند. آنها مكر كردند و خدا نيز مكر كرد, حال آنكه خدا بهترين مكر كنندگان است.